قهرمانم

نگو دوستت دارم
انسان این واژه را می شنود
واژه، از پوستش رد می شود
با نگاهی پایین می رود
اسب های قلبش شیهه می کشند
تندتر می دوند بر سینه اش
محکم تر سُم می کوبند...

دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست
مرا شاد میکند و لبخند را به دنیایم هدیه میکند
حتی این روزها گاهی پرواز میکنم
من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم …

هوا که حسابی سرد شد
صدایم کن
روبرویم بنشین
چشمهایت را ببند
و فقط نفس بکش . . .
هوا که حسابی سرد شد
میتوانم نفس هایت را ببینم
ببوسم
و زنده بمانم !
هوا که سرد شد
صدایم کن
میخواهم جوانه بزنم !

‎دعوایِ هیچ عاشقی را جدی نگیر!
‎آدمها هیچوقت
‎با کسی که دوستش دارند
‎دلِ دعوا ندارند...
‎فقط گاهی صدایشان بلند می شود
‎تا بلندتر از قبل بگویند:
‎تو برایم مهم هستی، می فهمی؟

^{با تمام وجودم دوستت دارم عزیزترینم ، از امروز ثانیه های دلتنگی بیشتر مرا اذیت میکند با اینکه در این شهر هستی و با اینکه نبودنت محدودیت دارد باز هم دلم  تنگتر از قبل میشود ، دلم هوای عاشقانه های تورا بیشتر می خواهد ، دلم نوازشهای تورا بیشتر می طلبد ، قهرمانم تو بهترین همسر دنیا هستی مطمئن هستم بهترین سرباز دنیا هم هستی...}